گل سرخ : عشق آتشین مرا بپذیر.

غنچه گل : برای نخستین بار قلبم به خاطر تو لرزید.

گل میخک : قلبم را به تو تقدیم میکنم.

گل شقایق : زندگیم فقط به خاطر عشق توست.

گل بنفشه : همیشه به یاد من باش.

گل اطلسی : نمیدانم مرا دوست داری یا نه؟

گل محمدی : ترا از صمیم قلب می پرستم.

گل شب بو : در شب مهتاب رویت را می بوسم.

گل همیشه بهار : عشق تو برای همیشه در قلب من رخنه کرده.

گل داودی : از صدای دلپذیر تو لذت می برم.

گل اشرفی : این هدیه را از من بپذیر.

گل اقاقیای سفید : عشق پاک نتیجه اش ازدواج و خوشبختی.

گل میمون : یک بوسه می خواهم نه بیشتر.

گل یخ : از عشق تو ناامیدم.

گل تاج خروس : از دوریت سرگردان شده ام.

گل لادن : گاهی از من یاد کن.

گل سفید : میسوزم و میسازم.

گل مینا : بی وفا به دلداده خود رخم نکردی.

گل کامیلیا : فداکاری در راه عشق خوشبختی می آورد.

گل زرد : از تو بیزارم.

گل نسترن : شهرت را بر عشق رجحان دادی.

گل ساعتی : در واپسین دم زندگی خوشبختی تو را می خواهم.

گل پژمرده : افسوس که بهای عشقت را ناچیز پنداشتم.

گل مریم : به پاکدامنی تو درود می فرستم.

 

گل کوکب : چرا بیهوده قلبم را افسرده می سازی؟

گل رازقی : شفا و بهبودی ترا آرزو دارم.

گل لاله : تو که دل مرا غم زده می خواهی این من و این دل دردمندمن

گل سنبل : تو به منزله باغ پر گلی هستی که دلدادگان را از تونتیجه ای نیست.

گل بیدمشک : اگر می سوزم و خاکستر میشوم گناه از بخت نامساعد من است ترا می بخشم.

گل رازیانه : هر چند در کنارم نیستی ولی نگاهت در تنهایی مونس من است.

گل ناز : ناز و دلبری جامه ایست که به قامت تو دوخته اند.

گل یاسمن : دستی است که دامن دلدار می گیرد و زبانی است که تمنا میکند.

گل یاس : از من نخواه که جز راستی سخن گویم من شیفته تو هستم.

گل چای : بختم بیدار و طالعم میمون است.

گل هرزه : حساس و موشکافم و بر عشق گذشته حسرت می خورم.

گل حنا : بیشتر از این دیگر فریب تو را نمی خورم.

گل شیپوری : به تو اطمینان میدهم که جنجال حسودان در عشق ما اثری نخواهد داشت.

گل مروارید : این آواز حزین دلداده ایست که برای آخرین بار سخن می گوید.

گل سوری : عزیزم با من مهربانتر از گذشته باش.

گل عباسی : تو مایه امید و سرچشمه آرزوهای منی.

گل شمعدانی : عشق لازمه زندگی است و بدون عشق نمیتوان زنده بود.

گل نرگس : خود را این همه سزاوار عتاب نمی بینم دلم از نامهربانی های تو به ستوه آمده است